Farbowanie tonalne i farbowanie cieniowane to sposób, by w z jednego koloru w dzianinie i w gotowej dzianinie uzyskać zupełnie różne rezultaty!
Różnicę pomiędzy tymi farbowaniami doskonale pokazuje tytułowe zdjęcie – pierwszy motek jest cieniowany, drugi, umiejscowiony z tyłu tonalny. Chyba już z grubsza wiadomo w czym rzecz, prawda? Ale na wszelki wypadek poniżej wszystkie szczegóły 🙂
Włóczka cieniowana ma duże różnice pomiędzy intensywnością odcieni w motku – od intensywnych plam koloru aż po niemal białe przejaśnienia.W robótce daje to bardziej zróżnicowany i trójwymiarowy efekt, dziania jest bardziej plastyczna i interesująca wizualnie, jednak trudniej jest ją łączyć z innymi kolorami, zwłaszcza jednolitymi kolorami fabrycznymi. To sposób farbowania idealny dla osób, które chcą podkreślić, że włóczka z której dziergają jest ręcznie farbowana i nie boją się ekspresyjnych efektów. Technika farbowania powoduje, że poszczególne farbowania mocno różnią się między sobą i niemożliwe jest uzyskanie dwóch takich samych motków. Warto w tym wypadku zdecydować się na dzierganie z dwóch motków jednocześnie i zmienianie nitki głównej co kilka rzędów.
Włóczkę tonalną charakteryzują natomiast niewielkie różnice w motku, odcienie są bardziej stonowane i zbliżone do siebie odcienie, a ogólna barwa jaśniejsza i bardziej pastelowa niż w wypadku włóczki cieniowanej. To sposób farbowania idealny dla osób, które nie lubią przesady i krzykliwości, cenią spokój i elegancję. W robótce z włóczka taka będzie bardziej jednolita, a końcowy efekt bardziej stonowany. Włóczka tonalna jest łatwiejsza do łączenia zarówno z innymi motkami tego samego koloru, jak i z włóczką farbowaną fabrycznie, o jednolitej barwie. Warto w tym wypadku zdecydować się na dzierganie z dwóch motków jednocześnie i zmienianie nitki głównej co kilka rzędów, chociaż w tym wypadku chodzi jedynie o zniwelowanie różnicy odcieni pomiędzy motkami, więc jeśli motki są do siebie wizualnie podobne, to nie ma takiej konieczności.